statek morski
Encyklopedia PWN
żegl. zespół cech charakteryzujących zachowanie się statku podczas pływania na morzu, zwłaszcza w trudnych warunkach pogodowych;
mapa przedstawiająca część powierzchni kuli ziemskiej zawierającą oceany, morza lub ich fragmenty wraz z wybrzeżami.
nadawanie wiadomości za pomocą systemów umownych sygnałów i znaków wzrokowych oraz dźwiękowych, stosowane w żegludze mor. do porozumiewania się lub rozgłaszania komunikatów.
zamknięcie przez siły zbrojne państwa blokującego połączenia z portami lub wybrzeżami nieprzyjaciela;
Międzynarodowa Organizacja Morska, ang. International Maritime Organization 
(IMO ),
organizacja wyspecjalizowana ONZ, powołana 1948;
(IMO ),
Północna Droga Morska, Siẹwiernyj morskọj put´,
sezonowy szlak żeglugowy w ros. Arktyce, wzdłuż brzegów Eurazji, z M. Barentsa i M. Białego przez morza: Karskie, Łaptiewów, Wschodniosyberyjskie oraz Czukockie na M. Beringa (O. Spokojny);
